MARC BORST – Wrakvissen op de Noordzee in de beginnende zomer biedt nog steeds goede kansen op een mooie klus dikke gullen. Ook is er goede kans op zomergasten zoals rode poon en makreel. Wij stapten aan boord bij de Wahoo vanuit de Marina-haven in IJmuiden.
Om 06:30 uur varen we uit met in totaal tien vissers aan boord. Schipper Nick en deckhand Jan vormen de crew. De groep bestaat uit zogeheten opstappers; je boekt ‘solo’ of met vismaten een plek op de boot. Sommigen kennen elkaar en we gaan allemaal iets doen wat we leuk vinden, vissen! Dus met de sfeer zit het wel snor.
44 mijl uit de kust
Het weer is vandaag ook prima. De zuidwestenwind blaast een Beaufortje 4 en ondanks een enkel buitje staan ons ook enige uren zonneschijn te wachten. De lichte deining wordt door je verslaggever deze keer prima bedwongen met hulp van een ‘primatourtje’. Tja, dat is wel eens anders geweest… Uiteindelijk zullen we tot 44 mijl uit de kust varen en pas na pakweg 20 mijl zie je het water helderder worden. Korter bij de kust lijkt het wel een groene bouillon.
Nick legt uit: “Een paar weken geleden moesten we nog naar 40 mijl om helder water te vinden. Het is het resultaat van de late algenbloei van dit jaar, gecombineerd met de sterk wisselende weersomstandigheden. Begin dit jaar was er veel (ongunstige) noordenwind en de laatste maanden hebben we periodes van warmte snel afgewisseld zien worden met lagedrukgebieden. Was de watertemperatuur in de winter aan de hoge kant, op dit moment ligt de temperatuur te laag. Daardoor sterven de algen niet af en blijven ze in het water zitten.”
Octopuspaternoster
Na ruim een uur tegen de wind in varen bereiken we rond de kentering van het hoge water het eerste wrak. Vol verwachting gaan de shads op loodkoppen, pilkers en octopuspaternosters overboord. Ik vis een oranje/gele shad aan een 80 grams loodkop en kan prima bodem houden. “Weinig stroming nu, dus actief vissen, je aas goed in beweging houden!”, adviseert Nick.
Ik heb vandaag twee hengels bij me. Een van de keerzijdes van het wrakvissen is namelijk het verspelen van materiaal. Je vist immers zo dicht mogelijk bij de (onregelmatige) bodem, dat het risico op vastzitten groot is. Zit je eenmaal vast met de ene hengel en is de boel losgetrokken, dan kun je snel de tweede hengel pakken en de drift nog uit vissen. Tijdens het varen kun je de boel vervolgens restaureren. Kortom, zo win je vistijd!
Tijdens de tweede drift over het wrak krijg ik een serieuze tik op de hengel. Jawel, dit is er een! Mijn ooit in een opwelling gekochte Shimano Caranx Kaibutsu kromt zich behoorlijk. De hengel is wat zwaar voor deze omstandigheden, maar niettemin kan ik genieten van een lekkere dril. Een mooie maat gul van rond de 60 centimeter wordt even later vakkundig door Jan geschept. De eerste van de dag, een mooi begin.
Wrakratten
Dezelfde shad verspeel ik helaas tijdens de volgende drift. De tweede hengel met een paternoster, beaasd met pieren, levert vervolgens steenbolken op. De tweede soort van de dag. Deze ‘wrakratten’ zijn eenvoudigweg veel sneller bij het aas dan een gul. Ze leveren nauwelijks sport en de echt grotere exemplaren zie je te weinig. Het pierenpaternoster gaat dus weer snel aan de kant. Een serieuze gul vang je tegenwoordig vooral aan kunstaas.
Bottom Ship
Nick en Jan vissen zelf enthousiast mee. Er zijn dan ook visplekken gemarkeerd met een plaatje ‘crew’ in de bootrand. Regelmatig vliegt er ook een tip langs. Tja, deze mannen zijn gepokt en gemazeld. Nick weet tijdens het drillen van een vis zelfs ook nog even de motor te bedienen. Jan zal zich later die dag vooral als een allesvanger ontpoppen… Beiden wisselen ze regelmatig van kunstaas en gebruiken ze onder andere een bottom ship jig, oftewel een Japanse vinding, waarmee ze kort na elkaar een aantal mooie gullen vangen.
Die bottom ship jig. Tja, ik had er wel eens over gehoord, maar nog nooit mee gevist. Het geheel bestaat uit een metalen jig met het gewicht onderin. Een tweehaaks assisthaaklijn komt uit het midden van de jig en wordt verstopt door een plastic octopusje. Je beweegt het aas met korte rukjes vlak boven de bodem. “Hier, probeer maar,” zegt Nick. Dat laat ik me geen twee keer zeggen…
In ieder geval lukt het me er een paar driften mee te vissen zonder het kwijt te raken. Als extra attractie prik ik na verloop van tijd een zeepier en een reepje makreel aan de twee haken. Deckhand Jan ziet het en zegt: “Haal dat aas er maar weer af, met kale haken werkt de jig beter.”
Dat is een mooie!
Shit! Dan kom ik vast te zitten. Of toch niet? Het gewicht geeft mee! Wauw, dat voelt als een mooie! Met een flink gekromde hengel mag ik deze Noordzeegul van een meter of zestien diepte naar boven zien te krijgen. Jan staat klaar met het schepnet. Het is inderdaad een mooie en een slag groter dan m’n eerste vis. Fantastisch!
Makrelen vangen
Het zonnetje schijnt inmiddels voluit en we vissen met weinig succes enkele stekken af. Dan is er een flinke bui in aantocht en Nick besluit er dwars doorheen te varen, zodat we aan de andere kant kunnen vissen. Daar aangekomen leveren de wrakken hier en daar een mooie vis op. Dat niet alleen, ook blijkt het er te wemelen van de makreel.
Jan vangt een flink exemplaar aan een pilker bedoeld voor een gul. Scheepsmaat Jan spant de kroon met een verenpaternoster. Hij vangt niet alleen mooie dikke makrelen, maar ook gulletjes, steenbolken en horsmakreel. Hoewel het hoofddoel van de trip een kapitale Noordzeegul was, kan ik toch een (stokoude) makrelenlijn uit mijn viskist opdiepen. Leuk om zelf ook die mini-tonijn achter de vodden aan te zitten. Handig die twee hengels!
De school makrelen blijkt af en toe al op vier meter onder de boot te beginnen. Iedereen die wil kan zo een flink aantal (hors)makrelen vangen. Helaas aan te zwaar materiaal, maar de omstandigheden laten lichter vissen niet toe. De kers op de taart is nog een andere zomergast: een rode poon heeft zich aan een verenpaternoster vergrepen.
Kabeljauwstand?
Uiteindelijk vangt iedereen twee of meer mooie gullen, niet heel veel, maar wel mooie dikke vissen tot over de 70 cm. “De kabeljauwstand in de Noordzee neemt momenteel voorzichtig wat toe”, aldus Nick.
Wrakvissen op de Noordzee anno nu biedt nog steeds een mooie dag op zee met mooie potentie. Af en toe is het nog steeds echt bingo met een veelvoud aan grote gullen die je in Nederland in ieder geval vanaf de kant nog zelden vangt.”
Lees ook:
[irp posts=”15523″ name=”Pak eens de boot!”]
[irp posts=”18316″ name=”Giftige vissen langs Noordzeekust!”]
