MARTIJN DEKKERS – Gisterenavond sloten we af met het Noorderlicht. Prachtige groene lichten danste aan de hemel. Om het Noorderlicht te kunnen zien moet je wat geluk hebben, het hangt van een aantal factoren. Zo is het enkel zichtbaar in de koudere maanden en op windstille dagen met een open hemel, vanavond klopte het allemaal. We genoten met volle teugen.
Toch is het wel een beetje vreemd dat er over een paar uur een storm opsteekt die de volgende dag roet in het eten gaat gooien. Een storm die zo heftig is dat alle boten aan de steiger blijven liggen. Windkracht 7-8 met stoten van 10-11. De golfhoogte wordt geschat op ruim 6 meter, wij blijven lekker binnen. Natuurlijk willen we allemaal gewoon gaan vissen, maar in deze tijd van het jaar dien je rekening te houden met enkele winddagen. Met één winddag mogen we dus helemaal niet mopperen.
Eerlijk gezegd is een keer lekker uitslapen ook niet zo erg en vermaken doen we ons wel. Voor het dagelijks blog is het allemaal wat minder spannend, maar het geeft mij wel een mooie gelegenheid jullie een kijkje te geven in de keuken van deze visreis.
Het Cinnetic skrei festival wordt georganiseerd door Visreis.nl. Zoals de naam al doet vermoeden is het doel om een zo groot mogelijke skrei te vangen. Voor de drie langste kabeljauwen ligt een mooie Cinnetic prijs klaar. Om deze tonronde en zware kabeljauwen te vangen moet je in maart of april in het noorden van Noorwegen zijn. De visserij is niet erg moeilijk, zeker niet als je de grote scholen skrei tegenkomt, dan kan iedereen zijn droomvis vangen. Het weer kan wel een uitdaging zijn. Het kan koud zijn, maar daar kan je rekening mee houden met het inpakken van je koffer. De wind kan wel lastig zijn, om die reden bestaat de reis dan ook uit tien dagen i.p.v. acht dagen. Mochten er een a twee dagen uitvallen blijven er nog genoeg over.
De locatie waar het festival plaats vindt is uitgezocht zodat er op winderige dagen zoveel mogelijk beschutting is. Loppa Saefishing wordt gerund door Cornelis en Patricia de Wilde. Zij vertrokken vanuit Nederland en vestigden zich in Bergsfjord, een klein dorpje in de gemeente Loppa. Daar runnen zij een scheepswerf én het viskamp dat bestaat uit drie accommodaties en drie boten, maar ze breiden nog steeds uit. De vierde accommodatie en boot zijn al in het vooruitzicht.
Loppa ligt direct tegenover het alom bekende Soroya en daarmee midden in de strike zone van de skrei doortocht die hier jaarlijks plaats vindt. In de luwte van de eilanden Loppa en Silda is er altijd wel een stek te vinden die beschut ligt. Daarom is de kans op uitval van visdagen op deze locatie over het algemeen klein en in combinatie met het perfecte visgebied is dit een optimale invulling voor het Cinnetic Skrei Festival.
Wij reizen af met 12 avonturiers, eigenaar Joris van Visreis.nl zal deze trip gaan begeleiden. Joris stapt iedere dag aan boord bij een groep. Hij zorgt voor de begeleiding in het breedste zin van het woord. De groep bestaat uit ervaren en minder ervaren vissers. Tijdens deze trip valt me op dat er veel samengewerkt wordt. Op voorhand worden al stekken en technieken gedeeld, dat gaat de hele trip zo door. Iedereen gunt een ander zijn vis en zelfs materiaal en kleding wordt gedeeld. Het is superfijn te zien dat het zo kan!
Zelf vis ik met drie vismaten, maar wie die niet bij elkaar kan krijgen wordt ingedeeld in een groep met eensgezinde. Per vier personen beschik je over een door Cor gebouwde Wildeboot 650. Deze oerdegelijke aluminium walk-around boten beschikken over een 150 pk motor en twaalf hengelsteunen. Ze zijn prima bestand tegen een wat hogere golfslag. Ook zijn ze voorzien van een kajuit waar je met minder goed weer alle materialen droog kan wegzetten en zelf ook kan schuilen wanneer dat nodig is.
De eerste twee dagen kunnen we ver de zee op, daar liggen de allerbeste stekken voor dikke skrei. De dagen daarna waait het wat harder en moeten we het doen met een visserij in de fjorden. Hier vangen we echt van alles, zeewolf, kabeljauw, zeewolf, schelvis, roodbaars noem het maar op.
Maar de grootste verassing zijn de vele heilbotten die we vangen. Op dieptes die meestal niet boven de 40 meter uit komen vangen we tientallen heilbotten, het begint haast op een heilbotfestival te lijken. Tussen die heilbotten zitten echt hele goede vissen tussen, die zijn niet alleen groot, maar ook zeldzaam dik!
Voor morgen moeten we kijken wat we kunnen, misschien kunnen we naar de verre stekken, misschien niet. Dat weten we eigenlijk pas als we morgen op het water liggen. Hopelijk kan het, maar niet getreurd als het niet kan, visserijen genoeg om de dag te vullen.
