Vrijdag 24 maart – Slim, slimmer, slimst; doorzetters en bankzitters
“Shit – dikke bewolking en sneeuw” schoot er door mijn hoofd, toen ik het gordijn om 06.30 uur open deed en naar buiten keek. Dat is namelijk altijd het eerste dat ik doe wanneer ik wakker word tijdens een vistrip – naar buiten kijken. Wat een andere wereld dan gisteren! Snel even yr.no checken… Aaargh, de eerste blik op deze app was ook al niet erg hoopgevend; windkracht 4 uit zuidoost en rond de middag draait hij naar noordoost en neemt ook nog eens fors toe, tot zelfs stoten van 8 Beaufort. En daarnaast de hele dag door zware sneeuwval. Hmmm, meteen twijfels over het skrei-vissen, want dit zijn geen omstandigheden om op open zee te gaan vissen.
Door Lars Nieuwenhoff
Nadat ik me in de vier lagen shirts en truien, jas en regenjas had gewurmd, hardloop-legging skibroek en regenbroek, warmte pads in mijn Meindls, buff en muts had gepropt, ben ik bepakt en bezakt naar de haven geschuifeld door tien centimeter verse sneeuw. Ik had met Henk, Rein, Joost en Sjoerd om 08.15 uur afgesproken op de boot en terwijl Henk en ik de boot klaarmaakten, vertrokken Bart Faes, Ed, Ad en John richting Frakkfjord in de hoop daar in de luwte te kunnen vissen.
Om 09.00 uur voeren we uit. Henk had, heel tactisch, een mooie baai aan de noordkant van Silda uitgezocht waar we uit de wind konden vissen. Dat bleek een goede keuze te zijn, want het was daar nagenoeg windstil in de ochtend. De eerste twee uurtjes was het stil, in ieder geval qua botten, maar aan boord heerste wel een zekere trots dat we dit weer trotseerden, vooral bij Henk en mij, want Sjoerd voelde zich niet helemaal lekker. Joost ging prima, want hij trok de eerste bot eruit van 86 cm. Geen reus, maar op de lichte hengel gaf de vis prima sport. Daarna was ik aan de beurt met een gulletje en een botje van 60 cm op de 480 gram 3D Herring Shad… ze waren ongeveer even zwaar.
Maar toen draaide binnen een paar minuten de wind 180 graden en van het ene op het andere moment werd de knop van de windtunnel aangezet. Inderdaad een dikke 6 en misschien wel meer met horizontale sneeuw! We hebben toen wederom de luwte opgezocht achter Silda, maar het werd alleen maar erger, dus na nog een uur sneeuw happen hebben we de handdoek in de ring geworpen.
Tja, wij dachten slim te zijn, maar Bart & co dachten nog slimmer te zijn. In het Frakkfjord visten ze inderdaad uit de wind… Voor zolang het een zuidwesten wind was. De mannen vingen een paar kleine gulletjes, maar vonden helaas de skrei niet. Uitdagender werd het toen de wind draaide. Tegen 2 uur hadden ook zij het gezien en besloten ze huiswaarts te keren. Dat werd een lange reis. Vechtend tegen meters hoge golven redden ze het niet om het puntje zuid van Loppa te ronden, dus keerden zij terug naar het Frakkfjord en in Skavnakk vonden zij een steigertje en een aardige local bij wie ze konden lunchen. Mooi, toch die Noorse gastvrijheid. Tegen vieren zag het weer er iets beter uit; de wind ging iets liggen en de mannen gingen opnieuw het water op. Met tien kilometer per uur kropen zij het Frakkfjord uit en na ruim anderhalf uur konden ze het puntje bij Loppa ronden. Met grote golven van achteren konden ze ook niet echt doorvaren, dus uiteindelijk heeft de thuisreis zo’n drie uur geduurd. Met verkleumde koppies hebben de mannen bij thuiskomst een biertje gedronken en de visrisotto naar binnen gewerkt.
Tja… en wie waren er het slimst? De Belgen en de reserve-Belg Jantino. Zij kozen ervoor om lekker bij hun kachel op de bank het live-seminar ‘knopen met Frank’ te volgen, onder het genot van bier en een forse borrelplank. Geen natte pakken, geen kou, geen vislucht aan je handen van het fileren. Chapeau mannen, slim, slimmer, slimst!
Vanavond zullen we wel voetbal gaan kijken en morgen wordt het dan echt menens, want dan gaat de wind eruit.
Website: www.visreis.nl.
