Wat vliegt de tijd! Het lijkt wel gisteren dat ik de eerste column schreef en nu is het alweer de hoogste tijd voor een nieuwe. Niet te filmen wat er allemaal alweer is gebeurd in de laatste weken. Jammer genoeg niet alleen maar leuke dingen trouwens.
Wat een drama was het overlijden van Youri van Lieshout! Zo’n jong ventje nog en dan zo’n rotziekte. Wat kun je dan nog zeggen? De wereld is gewoon niet eerlijk soms! Een van de wensen die Youri nog had was om een keer te vissen met Alan Scotthorne. Alles was geregeld daarvoor want Alan dacht daarin op een geweldige manier mee. Zelfs dat mocht echter allemaal niet meer zo zijn want Youri was inmiddels te ziek en verzwakt. Ik wens de hele familie van Youri en ook zijn vriendin veel sterkte toe voor de komende tijd.
Trainingsdag
Afgelopen week bezocht ik de tweede trainingsdag van onze Nationale Jeugdselectie die werd gevist in de Coophaven in Zeewolde bij temperaturen onder nul. Ik vond dat echt een prachtige dag. Voor het eerst sinds jaren, ik zeg het heel eerlijk, kreeg ik het gevoel dat we met onze jeugdteams voor betere resultaten kunnen gaan in de komende jaren. Er moest in Zeewolde ‘stekend’ worden gevist op aantallen. En de kwaliteit van een behoorlijk aantal jonge vissertjes verbaasde me in positieve zin. In drie uur vissen waren er heel wat die 200+ stuks vingen. Hoe je het ook wendt of keert, bij dit soort visserij is dat een knap aantal!
Vriendschap
Nog iets, Ik zie bij die jeugdvissers allerlei vriendschappen en contacten ontstaan en bijna iedereen gaat goed met elkaar om. Wat een verademing is dat toch in vergelijking met het verleden! Geloof me, er komen absoluut enkele vissers aan waarmee Nederland nog goed voor de dag zal komen in de wat verdere toekomst!
Coachen eerst
Ik voel op dit moment precies hetzelfde gevoel wat ik ieder jaar weer heb rond deze tijd. Het coachen komt vanaf nu weer op de eerste plaats en het wedstrijden vissen is normaal gesproken voorbij voor een tijdje. Toch ga ik het dit jaar echt anders doen. Ik heb zoveel plezier in dat vissen dat ik er nu echt niet meer helemaal mee stop. Ik zal ook in de komende tijd wat wedstrijden vissen, waarschijnlijk vooral op de commerciële wateren want veel anders is er simpelweg niet te vissen. Nu geeft dat op zich niks want ik betrap mezelf er op dat ik meer plezier aan die visserij beleef dan ik had verwacht.
Polen-Duitsland-Nederland
Afgelopen weekend hadden we ook al de eerste Internationale ontmoeting van dit jaar met wat een Interland had moeten zijn tussen Polen, Duitsland en ons eigen land. Dat kwam er echter niet van omdat de Polen het, op een veel te laat tijdstip lieten afweten; zo ergerlijk! Alles is dan eigenlijk al georganiseerd natuurlijk.
Nederland-Duitsland
Nu werd het dus een Nederland-Duitsland en daarmee is ook niks mis. We visten op het Beukerskanaal vlakbij Steenwijk, een parkoers dat bekend staat om zijn goede vangsten in het vroege voorjaar. Die goede vangsten zijn dan wel gebaseerd op normale temperaturen natuurlijk en die hebben we dit jaar niet bepaald. Ik werd op dinsdagavond al gebeld door een bezorgd Duits teamlid nadat men met 3 vissers 1 vis had gevangen tijdens de eerste trainingsdag. Op de tweede trainingsdag waren het 3 vissen met 8 vissers dus dat schoot nog steeds niet bepaald top. Op de donderdag werd het weer iets beter en toen werden er eindelijk enkele vissen meer gevangen. Op de vrijdag was de officiële trainingsdag. Het parkoers is dan uitgezet en iedere plek van de wedstrijd wordt bevist en niet onbelangrijk. Vaak aangevoerd natuurlijk.
“Binnen twee uur hadden de Duitsers die achterstand al weer goedgemaakt.”
Fameus
Al met al werd het zeker geen fantastische maar nog steeds een hele interessante wedstrijd. De vangsten waren nu wel iets minder slecht. Beter kan ik het niet uitdrukken, maar fameus was het allemaal zeker niet. Op beide dagen een topgewicht van net boven de 3 kilo aan bliekjes en ook hier en daar enkele flinke voorns. Deze wedstrijd van 10 tegen 10 vissers werd gevist in 5 vakjes van 4 vissers waarbij de visser met het hoogste vangstgewicht in de sector 1 punt krijgt en het 2e hoogste gewicht 2 punten enzovoorts.
Gelijkspel
Het land met de minste punten over de twee wedstrijddagen wint dan. Op de eerste dag won ons team de wedstrijd met een voorsprong van 6 punten. Dat lijkt heel wat maar in de praktijk valt dat vaak flink tegen. Om eerlijk te zijn denk ik dat na de eerste 2 uren van de 2e wedstrijddag onze Duitse tegenstanders de opgelopen achterstand helemaal weggewerkt hadden. Tijdens de laatste 2 uren wisten wij op precies de juiste plekken enkele hele belangrijke vissen te vangen die er uiteindelijk voor zorgden dat op de tweede dag de wedstrijd eindigde in een gelijke stand.
Individueel
Dat hield dus in dat ons team de wedstrijd uiteindelijk won door die voorsprong van de eerste dag. Individueel werd de wedstrijd gewonnen door Thomas Delfabro, de enige visser die op beide dagen zijn sector won. Hij werd gevolgd door maar liefst 5 vissers met 3 punten over twee dagen met daarbij Peter Post als 2e, Nick Eestermans als 4e, Stefan Altena als 5e en Patrick Broekhuizen als 6e.
Anja Groot
De tweede wedstrijddag werd gewonnen door Anja Groot die, gewoon ergens midden in het parkoers het hoogste gewicht wist te vangen. Best bijzonder en vooral bijzonder knap. Het niveau in het Internationale damesvissen mag gemiddeld misschien iets minder hoog zijn dan bij de mannen, hier bewijst Anja toch dat ze, na overigens een moeilijke eerste wedstrijddag, ook dit niveau gewoon aan kan. Prachtig!
