We zijn weer even in Nederland voor bezoek aan vrienden en familie. Natuurlijk moest ik ook even bij mijn maatje Janus van der Ven langs, eigenaar van Geja Hengelsport in Hoorn. Na een bakkie koffie flapte hij er ineens uit dat hij aankomend weekend naar Frankrijk zou gaan met een groepje om een ‘nieuw’ water te bevissen en er was iemand afgevallen. Dus of ik niet mee wilde naar ‘Etang du Grand Christophe’.
Het ging om een water wat nog niet bij een vakantiebureau zat en Reclin, m’n partner, runt nu juist zo een bureau. Wij kunnen er nu als een van de eersten testen en is dit dus voor Angling Escapes een unieke aanbieding. Direct en volmondig zeg ik: Ja. De familie moet nog maar een weekje langer wachten. Ook Janus kan helaas wegens plotselinge familieomstandigheden pas later vertrekken.
Boomerang
Ik rijd op zaterdagochtend achter de bus van Ben Kok en Frans Dorjee aan. En ondanks een aantal Ed-Venture-achtige gebeurtenissen onderweg verloopt de reis voorspoedig en al snel staan we aan het nog weinig beviste water. De eigenaar brengt de sleutels en we hebben het terrein voor onszelf. Het terrein ligt redelijk dicht aan een rustige weg. Maar de bomen en het groen ontnemen al het zicht, je bent hier weg uit het dagelijkse leven.
De stek-indeling lijkt wat lastiger. Door de boomerangvorm van het water zou de overkant de meeste mogelijkheden bieden om het water te bevissen, als het hek van de buurman er niet zou staan. Om de lijnen het best vanaf de lange kant over het water te verdelen zou iedereen apart moeten zitten, maar dat was niet de bedoeling van de anderen. Die gaan als vriendengroep om naast het samen vissen, samen vangen en samen eten gewoon een goede en gezellige week te hebben. We besluiten om op de korte kant plaats te nemen. Ben en Janus (die intussen onderweg is) aan de linker kant, Frans en ik aan de rechterkant en de eettent in het midden.
Er zou een dikke spiegel moeten zwemmen van rond de 27 kilo, maar het merendeel is kleiner. Maar hoeveel kleiner is onbekend. En dan zwemt er verder nog wel iets… Er zouden geen meervallen zitten en geen brasem.
Visdrang
Ik ga met Frans met de boot over ons deel van het water. Dieptes tot 6 meter, vanaf de kant snel aflopend en hier en daar overhangende bomen. Dit moesten zeker een paar stekken worden. In het midden vind ik nog wat begroeiing en dat heeft ook altijd de aandacht. Ten slotte zitten wij naast de lange kant en daar wil ik ook graag een lijn hebben liggen. Het plan was om onze plek rijkelijk te voorzien van balletjes en de eerste nacht sowieso niet te vissen. Helaas lukt dat niet. De drang is te groot om helemaal geen hengels in te werpen maar ik laat de bevoerde stekken met rust en vis met 2 hengeltjes voor het gevoel.
Rigjes met Xcel Baits en met Scopex-Liver van Holland Baits vliegen even naar de horizon om ergens te landen.
Als een malle
Normaal is Janus de kok, maar die was er nog niet. Het is al avond. En Ben zijn achternaam is Kok. Dus de keuze voor kok blijkt simpel. Maar Ben doet het goed. Lekkere gebakken aardappeltjes met speklapjes en groentes. We mogen dit zijn vriendin niet vertellen, maar het smaakte geweldig Ben. Buikje vol, bakkie koffie erbij en Janus arriveerde ook nog, we zijn compleet!
De mannen vissen altijd met de groep run om run dus dat is nu ook de deal. Maar omdat de plekken net te ver uit elkaar liggen geldt deze afspraak alleen overdag. ’s Nachts moet je gewoon zelf zo snel mogelijk bij de hengels zijn. En dus begint midden in de nacht mijn blind uitgeworpen stok als een malle te piepen.
Monster
Niemand heeft wat gehoord en zo sta ik in mijn onderbroek een vis binnen te draaien. Want de vis komt rustig kopschuddend naar de kant en ik verwacht een brasem. Onder de kant heeft de vis echter door dat er iets aan de hand is en gaat er met sterke uitvallen vandoor. Telkens opnieuw dril ik de vis terug tot onder de kant en vertrekt de vis vervolgens weer. Diep blijven, beuken en geen meter omhoog willen komen, ik heb nu het gevoel mijn recordvis te drillen. Ik begin zelfs spijt te krijgen dat ik de boot niet heb gepakt. Aangezien de kant stijl afloopt en er overal bomen staan, is een obstakel niet ondenkbaar. En ik ben nu toch al gauw 20 minuten bezig zonder ook maar iets gezien te hebben. Zul je zien dat je zoiets verspeelt, zonder te weten hoe groot. Wel wetend is ook klote, maar niets zien krijg je echt monsterlijke ideeën.
En dan komt de vis langzaam hoger. Een witte schim, en enorm lang. Moeilijk in te schatten wat het is totdat ik een kronkelende vorm zie. Shit. Meerval. Best leuk als bijvangst, maar niet als je al 20 minuten het idee hebt dat je je record karper staat te drillen.
Nou ja, even wat foto’s en een filmpje gemaakt zodat de mannen morgen kunnen zien dat er inderdaad iets gevangen is en hop, de vis gaat weer terug naar waar hij vandaan kwam. In ieder geval van de nul af. Vroeg in de ochtend nog een aanbeet, een schub van 11 kg. Omdat iedereen nog slaapt is het dus nog steeds mijn beurt.
Vlak daarna is een hengel van Frans aan de beurt. Ook Frans van de nul. Wederom een kleine schub. De rest van de dag blijft het rustig.
