Blog Martijn Dekkers
Slapen was geen enkel probleem deze nacht. Na een goed diner ging het lichtje snel uit, pas toen de wekker van zich liet horen schrok ik wakker, tijd voor een nieuwe visdag!
We moeten vroeg op pad, de wind trekt om 13.00 uur aan en om 14.00 uur breekt de hel los op open zee en geloof me, daar wil je dan echt niet zijn! Om 7.30 uur varen we uit, je raadt al wat er op het programma staat, blauwe rakkers! De eerste stop is op de alternatieve makreelstek en binnen 20 minuten is het klusje geklaard, op naar nieuwe zoute avonturen.
Begeleid door een tiental dolfijnen varen we al hobbelend naar de stek. We mogen van geluk spreken dat we een regenpak aan hebben getrokken, het water sloeg langs alle kanten over de boot. Wanneer we aankomen gaat de zak rubby dubby overboord en worden de hengels in gereedheid gebracht.
De omstandigheden zijn zwaar, we zijn aan het einde van het seizoen, de meeste haaien zijn al weg en ook de wind werkt niet mee. De watertemperatuur biedt dan wel weer hoop, vijftien graden is net iets hoger dan de ondergrens van 13,5 graden. Met de juiste omstandigheden van gisteren was het iets gemakkelijker geweest, maar dat was gisteren…
Het enige dat we op het spoor krijgen is wat meeuwen, zelfs een geep blijkt onmogelijk te vangen. Na ruim anderhalf uur worden we lichtjes zenuwachtig, maar met vissen weet je het nooit en het beetje geluk dat je nodig hebt komt er dan ook. Uit het niets een keiharde run op de verre hengel, blauwe haaien-maagd Coen mag als eerste, maar die staat aan de grond genageld. Snel pak ik de hengel en zet de haak, Coen komt na een paar seconde bij en neemt het over. Een kort maar stevig gevecht wordt beslist in het voordeel van Coen. Een mooie blauwe haai tovert een grote glimlach op zijn gezicht.
Na het nemen van wat foto’s wordt alles weer in orde gebracht en dobberen de ballonnen weer heerlijk rond. Er gebeurt lange tijd niets en de wind wordt steeds heftiger, we besluiten om het nog een half uur te proberen. Net voor we besluiten te vertrekken cirkelt er een grote haai rond de boot, we blijven dus nog even. Het duurt een half uur en dan krijgen we een aanbeet. Wanneer ik de haak zet worden er in no-time een heel aantal meters lijn van de spoel gerost, wat een feest.
Het is een heel karwei om de haai naar de boot te dirigeren, maar het lukt. Er zijn twee man voor nodig deze brute vis op dek te hijsen. De haak wordt verwijderd en foto’s worden genomen, we willen hem niet te lang aan dek laten, ze breekt namelijk alles af!
We zitten ondertussen op het randje van veilig wanneer we klaar zijn en de boot weer op orde is. We gooien de hengel niet meer in, de andere ligt er nog wel. De rubby dubby is ondertussen op en het spoor met olie lost op, we starten de motor om te vertrekken als Bart plots met een kromme hengel staat. Helaas verliezen we na een spannend gevecht deze vis. Helaas voor Bart, maar we willen nog wel veilig in de haven aankomen.
We eindigen deze zeer geslaagde dag met het zoeken naar nieuwe stekken in de haven, de komende twee dagen verwijst moedertje natuur ons namelijk naar dit gebied. We besluiten om de komende dagen op roggen, congers en misschien nog wat zeebaars met levende makrelen te gaan vissen, maar nu eerst een koude Guinness…
