Eind augustus 2020 besloot ik mijn eigen boot ‘Rowty’ te verkopen wegens tijdsgebrek. De nieuwe eigenaar, Maxim Robbe vond het een leuk idee als ik hem het zeevissen en stekkenkennis wat kon bijbrengen. Zo gezegd, zo gedaan en zodoende zoeken we vaker samen het zilte water op, op de inmiddels omgedoopte ‘Di Luca’.
De ‘eerste primeurs’ onder de Vlaamse kust…
Door Ronny Oosterlynck
Wegens drukte kon ik me al een tijdje niet vrijmaken, maar begin maart dit jaar 2021 zei ik dat ik weer meewilde. De voorjaarsvisserij op de ‘primeur’ gullen voor de Vlaamse kust stond immers weer op aanvangen.
Op 2 maart was het zover en konden we voor de eerste maal wat stekken gaan bezoeken. Ik kende er een paar op slechts 1 mijl uit de kust. Zó dichtbij, vroeg Maxim? Jazeker; veel boten lopen letterlijk ‘over de vis heen’ naar de diepe stekken, maar wat ondieper zijn de kansen soms beter. Die dag konden we scharren, wijting, en toch ook 1 zeebaars en 2 gullen landen. Tevreden.
Ons voorjaar ging niet slecht van start…
Dan kwam de dag dat we een stekelrog vingen. Deze rog ving ik op combinatieaas; een leegloper, een geelstaart, en weer een leegloper op de haaklijn; dan een volledige steekzager ertegen opgebonden met bindelastiek, op haakje nr 1 Gamakatsu F314. De wapperlijn wapperde blijkbaar precies goed, want de rog pakte het aas en de dril duurde ongeveer een kwartier in volle vloedstroom!
De eerste stekelrog…
Gevangen op ‘combinatieaas’.
Je zou misschien denken dat de dikke baarzen op de foto’s van de wrakken komen, maar die zitten in de periode maart/april/mei niet op de wrakken. Ze zakken af naar de ondiepere, warmere zandbanken kort onder de kust om er te paaien….
Mijn standaard onderlijnen op de boot voor gul en zeebaars zijn vrijwel identiek; een rvs stalen afhouder (niet draaiend!) net boven het lood, met daarboven op 1 meter hoogte een wapperlijntje.
Haakdraad en haakmaat varieer ik in functie van de stroomsterkte of de te verwachten vissoorten. Soms gebruik ik ook een éénhaaks wapperlijn (zoals beschreven in Zeehengelsport nummer 373: ‘Zeeuws haaiendagboek’) maar dan om downtide te vissen!
Ze zijn er weer, die eerste beren… deze woog 6,8 kilo.
Voor de gul gebruik ik een haak nr 1 Gamakatsu F314, met daarop een grote vers (!) gestoken Franse tap. Voor de zeebaars gebruik ik haak nr 2 of 4 Gamakatsu F314, met daarop kleine geelstaartjes of stukjes ervan.
Ik blijf tot eind juli/half augustus overtuigd dat kleine stukjes geelstaart (maximaal 4 cm) het meest efficiënt zijn voor zeebaars bij bodemvisserij. Ze azen dan zeer voorzichtig en behoedzaam. Vanaf half augustus worden ze gulziger en vreten zich vol als voorbereiding voor hun wintertrek. Dan is groot aas weer beter. Bij groot aas gebruik je grotere haken; grote Franse tappen al dan niet gecombineerd met mesheften of zagers of zachte krab.
Ook al een zeer mooie zeebaars…
De grote baarzen op de laatste foto’s zijn allemaal van de afgelopen week. Dit is natuurlijk een verslavend mooie visserij. Maar er kriebelt nog meer! De haaitjes in Zeeland zijn immers ook los… Binnenkort ga ik natuurlijk proberen om weer een haaitje te strikken in Zeeland. De vakanties zijn ook weer gepland voor juni en september bij Adrie & Saskia van Hengelsport Zuiderduin. Daarnaast ga ik ook proberen om een pijlstaartrog te vangen op de Oosterschelde. Ik heb al wat meer info verkregen via Martijn Dekkers (dank!).
Wat dan nog de doelstellingen zijn dit jaar? Dat we nog vele mooie momenten mogen beleven aan de waterkant, voor alle sportvissers en iedereen, in een corona proof omgeving. Zelf heb ik al twee prikken gehad gelukkig, dus ik voel me al wat veiliger. Keep it safe & clean everybody. Tight lines, good luck en tot aan de waterkant !
Een mooi voorjaar gewenst vanaf de Di Luca!
