CARL GREVE – Vol goede moet gaat voor de meeste mensen rond een uurtje of zeven de wekker om vervolgens tussen acht uur en half negen te vertrekken voor een nieuw visavontuur. Alle plannen zijn gemaakt. Volgens visgids Stale kunnen de meeste mensen in de morgen nog even op de onderwater bergen op zee om wat kabeljauw te vangen waarna ze later het beste kunnen schuilen in de Nappstraumen, want de wind trekt in de loop van de dag wat aan.
Een groep van drie boten, waaronder de boten van Carl en Roy maakt een keuze niet naar de Nappstraumen te gaan, maar om een andere doorgang te pakken. Het is een stukje hobbel de bobbel varen, maar daarna krijg je ook wat, want deze doorgang heeft schitterend mooie platen waar heilbot zich graag op bevindt. Dat hobbel de bobbel varen is eigenlijk pittiger dan verwacht maar de stek wordt uiteindelijk bereikt en dus gaan vol verwachting de shads overboord.
Dat de wind harder is dan voorspeld is wel duidelijk want de windvlagen zijn hard en blazen de boot soms gewoon van de plek. Het wordt ook niet beter, nee het wordt eigenlijk vooral en stuk slechter want een paar uurtjes verder wordt het vissen onmogelijk met een windkracht die op sommige momenten gewoon de 7 bft aantikt. Een kansloos verhaal.
Ook de andere bootjes die naar buiten gaan hebben een vergelijkbare ervaring. Wat ontzettend balen. Daar waar je hoopt op een fatsoenlijke dag lijkt alles in rook op te gaan. Het is zelfs even “fingers crossed” om iedereen weer binnen te krijgen die eruit is gegaan.
Rond half vier blijkt dat iedereen gelukkig weer veilig thuis is én weer een ervaring rijker is. Toch wordt er door sommigen nog wát vis gevangen, maar eerlijk is eerlijk, dáár kunnen we deze dag redelijk kort over zijn. Morgen ziet er gelukkig weer een stuk beter uit en kunnen we weer volle bak de zee op. Let’s go, we zijn nog niet klaar hier!!
