De Vlaardingse Vaart is een gekend water, zowel bij wedstrijd- als bij recreatieve vissers. Een prachtige, gevarieerde vaart in Zuid-Holland met een uitstekende visstand, al is die de laatste jaren wel veranderd. Wat minder vis misschien, maar wel gemiddeld grotere vissen. Dat geldt zeker voor de brasems, maar ook voor de voorns die er zwemmen. We gingen een ochtend op pad met Jack Valkenburg van JV Baits.
Tekst & foto’s: Arnout Terlouw
Na een paar warme meidagen is het vandaag een heel ander verhaal. Een druilerige windstille ochtend met kans op wat miezelregen. We kunnen de auto’s niet al te ver van de beoogde stek parkeren en na een kleine 100 meter lopen over een fietspad komen we bij de schilderachtige vaart aan. Terwijl Jack zijn spullen in orde maakt zie ik de nodige golven uit de kant komen. Het zijn brasems die duidelijk de paai (nog) in de kop hebben zitten. In de verte bij de brug zie ik nog meer beroering en wanneer ik daar een kijkje ga nemen zie ik tientallen brasems happend net onder het wateroppervlak zwemmen. Van zuurstoftekort is nog geen sprake, het lijkt erop dat ze zich tegoed doen aan watervlooien of minuscule zoetwater garnaaltjes. Ik zie zelfs de dikke lippen van een mooie schubkarper die zeker richting de 25 pond gaat. Zou het Jack lukken om de brasems naar zijn voerstek te lokken en aan het azen te krijgen? Dat is de grote vraag…
WIE IS JACK VALKENBURG?
Jack is vanaf 2003 werkzaam in de hengelsport, begonnen als aasleverancier met maden en wormen verkopen, maar ook casters maken. Daarna met JV Baits verdeler geworden van o.a. Champion Feed, Ringer Baits, NuFish en Free Spirit hengels. Hij heeft met het Nederlandse team door heel Europa gevist en is ook nog jeugdcoach geweest. Hij is graag met de jeugd bezig en is ieder weekend aan de waterkant te vinden met af en toe ook trips naar het buitenland, UK, Ierland of Frankrijk, om daar wedstrijden te vissen.
AAN DE OVERKANT
Het plan is om met de feeder richting de overkant te vissen. Niet al te dicht in de kant want daar beginnen, net als hier voor de kant, de waterlelies te groeien. Ver werpen is er niet bij, een worp van zo’n 35 meter volstaat.
“Ik maak het voer al de avond ervoor klaar met kokend water zodat alle delen goed het vocht kunnen opnemen en dat je niet al te veel stijgende voerdeeltjes hebt. Ik bevochtig het voer in twee of drie keer, dan iets te nat laten staan tot de volgende morgen”, zo vertelt Jack terwijl hij het voer zorgvuldig door een zeef drukt.
Jack maakt daarna eerste een paar proefworpen en clipt de lijn vervolgens op de juiste afstand. Het voer wordt rijkelijk voorzien van aas in de vorm van casters en de nodige geknipte wormen. Jack begint voorzichtig met het aanvoeren van de stek, vijf korfjes volstaan voorlopig. Met al die brasems zo hoog in het water is het nog maar de vraag of ze massaal op de bodem willen azen…
LIJNERS…
Het geluid van de plons van de voerkorf trekt al gauw de aandacht van een paartje overijverige meerkoeten en die weten het voer al snel te vinden. Nu kunnen duikende meerkoeten of duikeendjes nog wel eens een positief effect hebben op het aasgedrag van vissen (voedselconcurrentie), maar in dit geval is dat nog maar de vraag, zo beaamt ook Jack. “Dit verstoort de plek en het is te onrustig voor de brasems. Wanneer er eenmaal een paar brasems op de plek komen maakt het niet zo veel meer uit.”
Na een half uur is daar dan de eerste lijner, gevolgd door meer. Een teken dat er vis in de buurt zit, maar nog niet willen azen. “Wat doe je dan?”, vraag ik aan Jack. Afwachten en op je handen zitten? Vaker of juist minder vaak werpen? “Wanneer ik lijners krijg werp ik vaak een kleinere korf op de stek, maar wel vol met wormen en casters. Dan zet ik de stopwatch aan en kijk hoelang het duurt eer ik een aanbeet krijg. Als ik dan een beet krijg met zes minuten, dan werp ik weer en wacht tot ik zeven minuten op de stopwatch heb. Heb ik geen beet gehad, weer hetzelfde doen en zo doorgaan. Komen de beten eerder, bijvoorbeeld al na vier of vijf minuten, dan houd ik dit ritme aan het heeft het geen zin om langer te wachten. Zo kom ik in mijn ritme, maar ook voor de vissen en komt steeds meer lekkers op de voerplek te liggen. Je moet je voerstek opbouwen”, aldus Jack terwijl hij geconcentreerd naar zijn lichte feedertop kijkt.
JACK’S FAVORIETE VOERTJES
“Champion Feed heeft verschillende voeren op vismeelbasis. Ik gebruik graag de Choco Scopex en in het voorjaar en de wintermaanden de F1 Sweet omdat deze fijner van structuur is met een zachtere flavour. Top Green gebruik ik meestal in de zomermaanden. Een rijker/voedzamer voer met meer gemalen expanders. Wanneer de grote platten los zijn gebruik dan maar Top Green!”
FREE SPIRIT
Dan is daar na ruime anderhalf uur vissen, dan toch de bevrijdende aanbeet, na weer de nodige lijners. Het is direct duidelijk dat het een brasem is, en gelijk een mooie ook. Een brasem van zo’n 1,5 kilo glijdt het net in. De kop is eraf! Zoals te verwachten valt volgen er daarna nog meer. Stuk voor stuk mooie vissen die aan de lichte feederhengel mooie sport geven.
Jack vist met hengels van Free Spirit en dat zijn juweeltjes van hengels. Niet goedkoop, zeker niet, maar dan heb je ook wat in je handen. Zelf gebruik ik ook Free Spirit hengels voor mijn specimen visserij op grote brasem en zeelt en weet dus uit ervaring dat dit bijzondere hengels zijn. Ik vraag aan Jack wat de Free Spirit (feeder)hengels zo speciaal maakt, terwijl de voerkorf weer met precisie op de voerstek belandt. “Free Spirit gebruikt de allerbeste kwaliteit carbon die er bestaat (50 tons), hier hebben ze ook een patent op. De blanks worden in Japan gemaakt, exclusief voor Free Spirit. In Engeland worden de hengels zelf afgebouwd. Hengels met geweldige werpeigenschappen, superlicht en krasvrij, zelfs wanneer je ze intensief gebruikt.”
Jack vist met een schuivende montage, voorzien van een getwiste ‘boom’ als afhouder. Een simpel, maar effectief systeem, met de korf aan een zogenaamde feederlink bevestigd. Jack: “Ik gebruik al jaren de feederlinks van Dean Barlow, deze worden gebruikt door de mannen van het Engelse team op het WK en EK feedervissen. Voor een schuifsysteem gebruik ik deze met een simpel stuitje/lijnstoppertje op de lijn en het onderste stukje lijn twist ik zodat ik een dikker, stijver stukje krijg, wat als afhouder fungeert en waar ik de onderlijn aan bevestig.. Simpel en komt nooit in de war, hoe minder tierelantijnen op de lijn hoe beter.”
VERLEIDELIJK VERSLEPEN
Om de brasems tot aanbijten te verleiden versleept Jack regelmatig zijn korf een klein stukje. Dat is de reden dat hij speciale voerkorven gebruikt van het Engelse merk NuFish dat hij ook verdeelt voor de Benelux. Jack: “Ik gebruik ze altijd, werpen goed en slepen door de speciale loodvorm heel gemakkelijk over de bodem, wat belangrijk is om toch net die vis tot azen te krijgen. Ik heb wel ondervonden dat je soms bij stroming iets zwaarder moet vissen omdat ze zo snel van hun plek gaan, maar deze voerkorven brengen meer vis in het netje, want beweeglijk aas is en blijft verleidelijk voor de vis.”
“NuFish is Engeland een heel populair merk, toch? Kun je kort iets meer over dat merk vertellen?” Jack: “Het bedrijf is opgericht door de gebroeders Mick en Darren Vails. Mick is international van het Engelse feederteam waar hij vanaf het begin deel van uitmaakt en heeft al heel wat gouden en zilveren medailles gewonnen. Dan ben je wel iemand daar. Iemand die al zijn ideeën in de producten stopt. Darren is meer achter de schermen bezig met de organisatie en orders, etc. En ze hebben de beste pr-man in dienst; Joe Carass.”
Het is op deze doordeweekse dag nog rustig op het water met bootjes. Af en toe komt er een roeiboot of kajak voorbij. In de zomermaanden is dat wel anders volgens Jack en doe je er goed aan om de vroege ochtenduurtjes goed te benutten. Die uurtjes zijn ook vaak beter voor de bijtlust van de vissen…
ANDERE VISSERIJ
Alhoewel de vissen wel wat beter beginnen te azen, en Jack weer een mooie brasem richting het net dirigeert, is het niet zo dat ze kant op springen. Een cocktail van een paar casters met worm zorgt voor de meeste aanbeten van dikke brasems, maar een paar dode, drijvende maden op de haak levert een prachtige bonusvoorn op. “Die vangen zie hier soms goed in het kantje op de vaste hengel”, zo vertelt Jack. Maar hij beaamt dat de visserij de laatste jaren hier wel veranderd is: “Er zwemt duidelijk minder (kleine) vis op de Vlaardingse Vaart vergeleken met pakweg tien jaar geleden, maar in de juiste maanden van het jaar is het nog steeds een geweldig viswater. Met de vaste hengel is het wel wat moeilijker geworden om de brasems te vangen en zijn nu in een wedstrijd de bonusvissen. Met de feeder zijn ze toch gemakkelijker te vangen.”
Nou, echt gemakkelijk is het vandaag niet, maar over het formaat van de vissen hoeven we niet te klagen en al met al vangt Jack in ochtenduren toch een heel gewicht aan dikke brasems bij elkaar. Om de brasems tot aanbijten te verleiden helpt soms, naast het verslepen van je haakaas, ook een extra boost zoals, bijv., de Glaze, zo vertelt Jack mij, terwijl het nu, zoals voorspeld, harder begint te regenen. “Met de Glaze, die er in verschillende smaken en kleuren is, kun je een attractieve wolk in het water creëren wanneer je er wat van op je korf (of method) spuit, of om een extra boost aan je haakaas (een wafter of pellet bijv.) te geven. Het kan net dat extra zetje zijn om de vis over de streep te trekken.
Al met al is het, na een moeizaam begin, toch een hele productieve ochtend geworden. De aanhouder wint en geduld wordt vaak beloond!
Dit artikel komt uit Beet 5 van juni/juli 2023. Voor een abonnement op Beet Magazine, voor alle informatie over het witvissen, ga je naar https://shop.beet.nl/category/abonnementen/.
