Het is vroeg in de ochtend en al een flink stuk kouder in deze tijd van het jaar en af en toe laat een schuchter zonnetje zich zien. Toch worden deze prachtige zonnestralen door de aanhoudende regendruppels overschaduwd. Ik kijk over de vlakte naar achteren, daar waar ik straks zal gaan zitten. Halverwege valt mijn blik op een kudde wilde paarden die gemoedelijk staan te grazen tussen de heidebosjes. Dit gebied is een prachtig stukje ongerept natuurgebied met een scala aan watertjes waar een oud karperbestand in zwemt.
Tekst en foto’s: Ilonca van de Ven (dit artikel verscheen eerder in de KW130)
Om mijn skills als karpervisser te upgraden heb ik besloten om hier te gaan vissen. Ik ben gewend om in parkwater en vaarten te vissen. Dit natuurwater met zijn grillige bodem is een andere tak van sport. Voor mij een uitdaging en daar heb ik veel zin in. Ik heb mijn visspullen en de kar ondertussen al achter de afrastering gezet. De schuine opening waar je door kan lopen als voetganger is te krap voor de kar met al mijn spullen. Wanneer ik het hek opzij klap maakt een enthousiast, maar ook wel een beetje nerveus gevoel zich van mij meester. Het is fijn om hier te zijn. Helaas is dit gevoel van korte duur. De iets te zwaarbeladen kar speelt me parten. Het landschap is heuvelachtig en de drassige bodem maakt dat het wiel om de paar meter er nog dieper erin zakt. Ik verfoei mijzelf dat ik mijn inzet op de sportschool heb verzaakt. Toch zorgt het verlangen om een karper te vangen ervoor dat ik extra kracht heb en gelukkig de kar de baas blijf.
Mijn kar met visspullen staan na het nodige sleepwerk achter het hekwerk. De tocht naar het water kan beginnen!
Jachtinstinct
Bijna bij de plek aangekomen snijdt een gure novemberwind mij de pas af. Toch heb ik er geen erg in, zeker niet wanneer ik het water zie. Verheugd voel ik mij, klam warm van het lange stuk lopen. Ik zet de kar neer en loop naar de waterkant om het wateroppervlak te overzien. Het enthousiaste, nerveuze gevoel komt terug: ‘zou het me lukken hier een karper te vangen?’. Gedreven als ik ben herpak ik mijn focus en komt mijn jachtinstinct naar boven. Een plotselinge klap, links in het riet, trekt mijn aandacht. Het is een reiger, opgeschrikt door mijn aanwezigheid. Niet wetende dat hij en ik met hetzelfde ‘vanggevoel’ over het water aan het staren waren… Hij besluit om zijn kansen ergens anders te beproeven. Het enige wat nu nog zichtbaar is, zijn wat kringen in het water die bij het wegvliegen zijn ontstaan.
Dit is een hele mooie plek, het lijkt wel gemaaid zoals op de parkvijvers. Echter dit gras is afgegraasd en misschien nog wel iets korter. Ik besluit om mijn oval wat verder van het heldere water te plaatsen. De drassige grond geeft (te) goed mijn aanwezigheid door. De karpers hier zijn geen menselijke activiteiten gewend in de zin van wandelaars, ook al wordt er wel gevist, de rust of laten we zeggen je aanwezigheid als visser is iets waar ik terdege rekening mee houd. Al snel heb ik alles staan zoals ik graag wil, net voordat het begint te regenen zodat ik al schuilend mijn hengels in orde kan maken.
Rigtalk
De afgelopen week hebben mijn gedachten zich voornamelijk beziggehouden met rigs en aas. Heerlijk om volledig op te kunnen gaan in de technische kant van het karpervissen. Op de vaarten waar ik regelmatig vis zijn de vissen geen hengeldruk gewend. Op dit water wordt wel geregeld gevist en bovendien is het gedeelte waar ik nu vis niet heel groot. En dat maakt dat vissen snel zich aanpassen aan de manieren waarop ze worden belaagd.
Ik mag mij graag verdiepen in hoe een rig precies werkt en wat het effect is van de verschillende aassoorten op de inhaking. Op dit water zet ik drie verschillende rigs in omdat ik niet op één paard wil wedden. ‘Spreid u winkansen’ is voor mij het motto wanneer ik aan het karpervissen ben.
Een van mijn favoriete rigs is de combi-rig gemaakt met een curve hook. Deze rig is een allroundmontage waarmee zowel een zinkend haakaas, als ook een wafter gevist kan worden. Ik kies nu voor een Squid liver wafter. Ik snijd deze een beetje bij en dat is niet zonder een reden. De bodem is hier grillig en zeker niet vlak. Als mijn rig iets te schuin ligt, blijft deze toch beter liggen als de vorm van het haakaas minder rond is. Ten tweede ziet de karper dit niet als een ronde o zo bekende boilie en zal met meer vertrouwen mijn aas oppakken. Het is in veel ogen misschien een simpele rig, maar wat goed werkt geeft veel vertrouwen. Ik vis dan ook altijd één hengel met een rig die zich in de loop der tijd heeft bewezen.
Ik voer heel weinig, een paar halve boilies is genoeg om een aanbeet uit te lokken!
====================================
Het is in veel ogen misschien een simpele rig, maar wat goed werkt geeft veel vertrouwen!
====================================
Op de andere hengel gaat een KD rig met soepele onderlijn. Ik ben nieuwsgierig naar het resultaat van deze rig in combinatie met de CW Bow haak. Normaal vis je deze montage met een curve haak maar de Bow haak zal sneller willen prikken, tenminste dat is mijn gedachte! Ik schuif een wafter op de hair. Een KD werkt namelijk een stuk beter met een wafter dan wanneer je een zinkende boilie zou gebruiken. De gedachtegang achter deze rig is vrij eenvoudig. Bij aasopname zal het zwaarste punt, de haak, direct op de onderlip komen te liggen en zo eenvoudig kunnen inhaken. Ook dit haakaas maak ik een beetje hoekig met mijn breekmesje.
KD stiff rig
Op de derde en laatste hengel plaats ik een KD stiff rig. Het enige verschil met de normale KD rig is dat ik nu een stijve fluorolink van 18 lb trekkracht gebruik. De hair is nog wel gemaakt van soepel onderlijnmateriaal. Dus de bewegingsvrijheid van het haakaas blijft hetzelfde. Deze hengel gaat naar een oude steenstort die, wanneer je er met de dieptemeter overheen vaart, wel iets weg heeft van een toren. Het stugge fluoro link geeft veel resetvermogen wat een voordeel kan zijn aangezien er veel witvis rondzwemt. Het is inmiddels half 10 en de hengels liggen erin! We vissen!
Van het haakaas snij ik een klein beetje af zodat het beter op het talud blijft liggen.
Slijmjurk
Wanneer ik een slok neem van mijn kop koffie hoor ik een piep en nog één. En daarna komen er nog twee piepjes met vertraging achter elkaar; dan weet je genoeg… Zo’n slijmjurk als eerste aan je hengel is hopelijk geen teken aan de wand voor deze dag. De beloning voor je inzet ontvang je liever in de vorm van een mooie karper, maar ook dat heb je niet altijd voor het kiezen. Ik onthaak de vis in het water en laat de brasem weer wegzwemmen. Ik check mijn montage en plaats de hengel weer op de plek terug waar deze eerder lag.
Vlak daarna komt er weer een aanbeet, twee piepjes, stilte… gevolgd door een mega fluiter. Euforisch juich en ren ik tegelijkertijd naar mijn linkerhengel en pak deze in een vloeiende beweging op. Ik voel aan de hengel een stevige druk, spanning op de lijn en de adrenaline gutst door mijn lijf. Yesssss, zeker weten een karper! Voorzichtig druk ik de hengel naar achteren en probeer wat lijn te winnen. Ik ben er zeker van dat deze vis wel eens goed op gewicht kan zijn. Heerlijk! Mijn euforische stemming neemt bij elke meter lijn die ik weet te winnen evenredig toe.
Ik houd mijn hengel hoog. De vis moet namelijk nog over een talud komen alvorens ik deze kan scheppen. Voorzichtigheid geboden dus! En dan plotseling voel ik dat de weerstand vlak voor het net eraf gaat en zie ik de vis zo weer de diepte inglijden! Neeeeeee!!!! Een sinister gevoel van onbehagen ontketent zich in mij en met wijd opengesperde ogen kijk ik naar de kringen waar de karper zich voor het laatst liet zien. De grens tussen teleurstelling en overwinning is maar heel klein en dat doet wat met een visser… Woedend van frustratie gooi ik mijn hengel op het rietbed naast mij. Wat heb ik fout gedaan? Was mijn haak niet scherp? Heb ik mijn rig verkeerd gemaakt? Te veel lood op de rig, of te weinig? Heb ik in mijn euforie de vis te hard gedrild? Heeft het talud mij parten gespeeld? Aaaaaaarch….F*ck.
===================================
Woedend van frustratie gooi ik mijn hengel op het rietbed naast mij, wat heb ik fout gedaan?
====================================
‘Zou het…’
Meteen na het binnenhalen bekijk ik mijn KD stiff rig met bow hook. Ik zie dat deze er nog goed bij hangt, eigenlijk niets mis mee. Ik besluit om de verzwaring op 5 cm vanaf de haak eraf te halen. Op deze manier krijgt de rig wat meer speelruimte. De black edition haak is nog vlijmscherp. Ook het haakaas kan na een kleine inspectie blijven zitten. Snel maak ik een nieuw pva-zakje klaar. Deze is gevuld met een paar halve boilies. Net genoeg om de aandacht te trekken en een aanbeet te forceren. Om de haak nog wat sneller naar de onderlip te laten draaien druk ik en heel klein beetje tungsten putty in de haakbocht.
Om de inhaking te verbeteren gebruik ik een heel klein stukje tungsten putty in de haakbocht.
Ik loop voorzichtig naar de waterkant en gooi mijn hengel uit op de plek waar deze eerder lag. Ik ben nu nog meer gebrand om een karper te vangen. Nog redelijk vol met adrenaline leg ik mijn hengel weer op de steun. Mijn hoofdlijn hangt mooi slap tussen topoog en het wateroppervlak. Net wanneer ik mijn waker heb ingehangen en opkijk zie ik bij mijn andere hengel een karper boven het wateroppervlak uitspringen. ‘Zou het?’ denk ik bij mijzelf. Gniffelend loop ik terug naar mijn stoel. Dan een piep. Ik draai mij om en op dat moment volgt een fluiter en ik ben weer vol met adrenaline.
Drie maal is scheepsrecht
Weer komt de actie van dezelfde hengel met de KD stiff rig. Nu wordt het spannend, want door de losser op deze hengel sta ik met een bepaalde onrust te drillen. Hierdoor dril ik wat voorzichtiger en focus mij op de lijn die door het wateroppervlak scheert. Ik laat de vis even heen en weer gaan, maar geef hem niet zoveel speling dat hij verder kan. Beetje bij beetje komt de vis dichterbij. Gevoelsmatig ook weer een flinke vis. Door alle adrenaline kan ik me geen reëel beeld meer schetsen. Dan zie ik een tiental meters voor mij een enorme kolk verschijnen. Ik leg het net alvast in het water. Nu moet ik even mezelf wat temperen en de rust bewaken en wachten tot de karper moe is van zijn eigen inspanning en het uiteindelijk opgeeft. Een paar minuten later zie ik de kop van de vis boven komen en draai nog meer lijn naar binnen. Ik druk het schepnet naar onderen en trek mijn hengel naar achteren; karper nummer 1 ligt in het net! Het blijkt een prachtige schub van 16 kilo te zijn en dat is gelijk mijn nieuwe PB. Niet dat gewicht mij veel zegt. Mij gaat het om de totale belevenis waarbij grote en gewicht van ondergeschikt belang zijn. Je hebt heel veel tijd gestoken in het voortraject en dan geniet ik van elke karper die op de mat komt!
Karper no. 2 geeft zich wel gewonnen en blij dat ik ben!
Nu is het moment aangebroken dat ik de vis terug mag zetten. Als een volleerde meermin waad ik met de vis het water in. Mijn twee maten te grote waadpak ziet en voelt het er toch anders als de lieftallige afbeelding in mijn hoofd. Door het drukkende water om mij heen voel ik mezelf omhoogkomen. Toch zet ik door want ik wil dit, dit is mijn droom, mijn ultieme wens. Ik probeer over de bodem te lopen, maar de zuigende massa trekt me telkens weer naar onderen. Als een ingeblikte sardine voel ik het water bijna over mijn pak heengaan, wanneer ik in een iets te diep gat stap.
Wanneer ik vaste bodem heb til ik de karper uit de sling en laat deze langzaam in het kraakheldere water zakken. De karper herstelt zich in het water en gaat tussen mijn handen op en neer door de deining. Het is alsof hij nog bij mij wil blijven. Na twee minuten voel ik dat de vis in beweging komt en met zijn staart begin te zwaaien. Ik laat hem helemaal los.
Nagenieten, totdat…
Het blijft na deze aanbeet een tijd lang stil. Het is tijd om mijzelf te resetten door middel van een lekker broodje en koffie. De warme koffie smaakt heerlijk terwijl ik de regen hoor kletteren op mijn oval. Nog nagenietend van deze mooie schub word ik snel uit de sluimerstand gewekt door een nieuwe aanbeet. Ook deze dril komt weer op de linkerhengel met de KD stiff rig en hybride hookbait. Deze rig werkt dus op dit water heel goed en bevestigt mij ondertussen dat ik hier mee door moet vissen.
Nadat ik in mijn waadpak het water in ga, land ik de vis zonder problemen. Ik zie dat ook dit een mooie schub is met goudgele kleurschakering. Als je een tweede vis landt in zo’n korte tijd, dan gebeurt er toch echt wel iets met je. Je voelt je als een soort overwinnaar in niemandsland waar je een gevecht houdt tegen de elementen van de natuur. En dat gevoel kun je aan niemand uitleggen dat moet je ervaren.
MIJN KD STIFF RIG
De stiff KD leverde mij deze sessie de meest karpers op. Het is een rig die je zelf heel makkelijk kunt maken. Ik gebruik de Soft hooklink als hair. De bedoeling is dat je met het fluorocarbon de hair fixeert zodat deze niet slipt. Ik zorg dat er het haakaas, net niet de onderkant van de haak aanraakt. Wat wel belangrijk is, is dat je deze rig vist met een wafter of snowman presentatie anders bestaat de kans dat de boilie door zijn gewicht de inhaking te veel in de weg zit. In het uiteinde maak ik middels een achtknoop een lus. Op deze manier kun je heel eenvoudig de onderlijn bevestigen aan de quick change swivel van de leader.
BENODIGDE COMPONENTEN & TOOLS:
18 lb Fluoro link
20 lb Soft hook link
Bow haak maat 8
Tungsten anti tangle sleeve
Tungsten putty
Schaar
Boilienaald
Multi tool
Aansteker
Stap voor stap uitleg:
Stap 1: Neem 15 cm soft hook link in 20 lb.
Stap 2: Bevestig het materiaal met een platte knoop op de steel van de haak.
Stap 3: Steek vervolgens het uiteinde door het hoog van de haak.
Stap 4: Neem nu het fluoro link onderlijnmateriaal en steek dit ook door het oog van de haak.
Stap 5: Bevestig de haak met een knotless knoop.
Stap 6: Brand het uiteinde even aan zodat er een kleine verdikking ontstaat.
Stap 7: Maak een lus in de hair…
Stap 8: … en bevestig het haakaas.
Stap 9: Schuif nu een tungsten hooklink sleeve op de onderlijn.
Stap 10: Maak in het uiteinde een achtknoop.
De rig is nu klaar voor gebruik.
===========================================
Tevreden mens
Een derde aanbeet volgt snel en het is hard werken aan de waterkant. Ik ben nu dermate opgeladen door de constante aanvoer van adrenaline dat ik helemaal geen kou meer voel. Wat is het toch fijn wanneer alles zo bij elkaar komt en het werkt!
Ik voel mij een tevreden mens. Het loopt naar het einde van deze dag en het is tijd om op te ruimen. Terugkijkend op deze dag kan ik concluderen dat deze sessie mij heel veel plezier heeft gegeven. Ik heb weer veel bijgeleerd en naast de losgeschoten karper, gelukkig ook een paar leuke vissen kunnen landen. Op deze manier kom je steeds een stapje verder en neem je de opgedane ervaringen weer mee naar een volgende sessie. Vandaar dat ik jullie niet met lege handen naar huis wil sturen en tot slot een paar tips wil meegeven. Tips die ik deze sessie zelf heb opgedaan en waar je misschien ook wat aan kan hebben bij je eerstvolgende vistrip!
Tip 1. Spreid je kansen!
Gebruik verschillende rigs om je kansen te spreiden. Zo krijg je al snel in de gaten welke rig op het desbetreffende water goed werkt. Ik verdiep me voornamelijk in de mechanische werking van de verschillende rigs. En probeer deze rigs vervolgens uit in de praktijk. Wanneer je niet zeker bent over de werking van een rig, vraag dan een medevisser maar zijn ervaringen. Er is er vast wel een karpervisser die je kent om jouw rigs te checken en feedback te geven. En schroom niet om te vragen, ook zij zijn ooit zo begonnen als jij.
Tip 2. Verschillende soorten haakaas
Karpers kunnen soms een bepaalde smaakvoorkeur hebben. Daarom vis ik op een nieuw water met verschillende smaakvariaties. Het is net zoals wij mensen, de een houdt van spruitjes en een ander weer niet. Je wilt met het aas dat je gebruikt een zo hoog mogelijk rendement halen. Je kunt denken aan het combineren van twee smaken door bijvoorbeeld een snowman of hybride hookbait te vissen. Daarnaast kun je het haakaas dippen of een hartige boilie vissen op een bedje van zoete boilies.
Tip 3. Wees niet bang om naar een nieuw water te gaan!
Om je ervaringen te vergroten als karpervisser, ga op zoek naar andere wateren. Elk water is weer anders en op ieder water leer je weer wat bij. Dit maakt jou een betere karpervisser, tenminste mij wel! Natuurlijk is regelmatig vangen op hetzelfde water fantastisch. Echter het kan niet op tegen het vangen van een karper op een nieuw en onbekend water. Je technische creativiteit wordt gestimuleerd om preciezer en succesvoller te zijn in je sport. Wat uiteindelijk ook weer vis oplevert en de voldoening is des te groter wanneer je je eigen weg bewandelt.
Ook al vang ik niets, het is heerlijk om bij het opkomen van de zon over het water te kijken.
