BOUDEWIJN MARGADANT : Een overwoekerd watertje binnen de Randstad. Een put, of grote vijver zo je wilt, zoals er zoveel zijn en daarom niet direct opvallend. Een groot, statig kantoorpand heeft zijn fundament in het water en ontneemt daarmee al heel wat bevisbare oeverlengte. Het resterende deel van de waterkant van het I-vormige water is dichtbegroeid met struikgewas en bomen, één enkele, lange rietkraag die op de kant overloopt in een stuk rietland en een klein grasveldje. Het lijkt een stukje vergeten natuur tussen het snelle leven van de kantoorgebouwen in.
Heel wat jaren terug kreeg ik enkele foto’s van enkele bewoners die een oude vismaat van me had weten te vangen onder ogen. Een imposante, hoog gebouwde schub en wat kleinere schubs, die qua uiterlijk op de een of andere manier bijna allemaal verschilden van elkaar, passeerden de revue. Dat zie je niet vaak, zo’n mengelmoesje in een relatief klein water. Natuurlijk trok vooral de grote schub mijn aandacht. Wat een beest was dat! De vis had toentertijd 35 pond gewogen. Maar ook tussen de andere vissen zaten enkele plaatjes van vissen. Nu, jaren later, nadat ik er in februari weer eens een keer een korte stop had gemaakt, merk ik dat mijn gedachten steeds vaker naar het watertje afdwalen. Hoog tijd dus om er eens iets te gaan ondernemen!
Verkennen
Ik heb het water door de jaren heen ook wel een aantal keer bezocht als ik toevallig in de buurt was, maar nu is het tijd voor een serieuzere verkenningsronde. Heel diep is het water
niet met maximaal 1,5 meter en even als voorgaande jaren groeien de waterplanten al flink. Nog niet tot aan het wateroppervlak, maar lang zal dat mniet meer duren, hoogstens een week
of twee. Het feit dat nagenoeg het hele water vol groeit met waterplanten, veelal waterpest en hoornblad en hier en daar een veldje lelies, doet me sterk neigen naar dagvissen en dat heeft
sowieso al mijn voorkeur. Bij zonlicht produceert het groen veel zuurstof en is het er voor de karper goed toeven.
Daarnaast houdt het ook warmte goed vast. In het donker echter, slurpt het groen juist zuurstof op en zullen de vissen een stuk minder actief zijn, zo verwacht ik. Door de I-vorm van het water bestaat het eigenlijk uit twee grotere vijvers met een smallere tussensloot, die evengoed wel een meter of 15 breed is. Strategisch gezien zou de sloot een goede keuze kunnen zijn. Daar zou den pendelende vissen die van de ene naar de andere vijver zwemmen altijd mijn voer tegenkomen. Ik neig echter naar de twee grotere en iets diepere vijverdelen omdat ik op soortgelijke wateren heb ervaren dat er altijd vissen zijn die een voorkeur hebben voor een bepaald gedeelte van het water. Zij brengen daar het grootste deel van het jaar door en zwemmen slechts zelden helemaal naar het andere gedeelte, dus kan ik me beter op die delen focussen.
Elk water is natuurlijk anders, maar voorlopig focus ik me niet op het tussenstuk. Regelmatige, korte bezoekjes aan het water zullen hopelijk meer informatie verschaffen. Langs een van de vijverdelen staat een grote, over het water hangende boom. Een wilg met een dikke tak die me een goed uitkijkpunt kan verschaffen in de directe omgeving. Lang zal ik hier niet ten volle van kunnen profiteren, want het takkengordijn vult zich al snel met vers, groen blad. Meteen dus maar eens proberen. De met mos en begroeide stam maakt het klimmen niet makkelijk. Dat ging vroeger toch wel een stuk eenvoudiger, en met meer zekerheid! Toch is het de paar schrammen en vuile kleding waard. Al snel zie ik een paar open plekken tussen de verder donkere bodem. Tekenen van karper zie ik niet en na een dik kwartier verlaat ik de tak om mijn zoektocht te vervolgen. Eerst pak ik er mijn aantekenboekje bij en maak een plattegrond van het water en teken de open plekken en lelieveldjes in.
INTERESSANT? LEES HET HELE ARTIKEL IN KARPERWERELD 133
Nu te koop in de winkel of neem een voordelig jaarabonnement voor slechts € 46,50
