De wintermaanden verblijven Reclin en ik in Extremadura: het wilde, ruige binnenland van Spanje waar het leven een stuk warmer, droger en relaxter is dan in Nederland. Aangezien we overal ter wereld kunnen werken zolang we telefoon en internet hebben en we hier goedkoop een huisje aan het water konden betrekken was de keuze niet zo moeilijk.
Door: Edwin Wouters
GEVARIEERD VISBESTAND
Het huisje waar we in zitten grenst met de tuin aan een 5000 hectare groot stuwmeer, Embalsa de Orellana. Een kristalhelder water met dieptes tot wel 50 meter. Het visbestand is goed tot erg goed te noemen. Grote karpers, snoeken, snoekbaars, black bass, comizo barbeel, zonnebaars, alver en Amerikaanse riviermeerval (channel catfish, niet te verwarren met de Europese meerval waar o.a. de Ebro zo bekend om is geraakt). Het zit barstensvol met kreeftjes, natuurlijk voedsel voor de karper en de rovers.
We hebben de beschikking over een prachtige Lund 1600 Pro Sport compleet ingericht voor de verwende roofvisser. Goede buitenboordmotor, elektromotoren en fish finders. Verder hebben we de beschikking over enkele huisjes, zowel direct aan het water als ook wat verder weg gelegen en een keurige visserscaravan ook weer direct aan het water gelegen. We hebben hier uitrustingen voor karpervissers en voor roofvissers.
GOEDKOOP OVERWINTEREN
De bedoeling is dat wij in de ‘winter’maanden hier klanten kunnen ontvangen en begeleiden/gidsen. De gemiddelde dagtemperatuur in de winter ligt tussen de 16 en 18 graden Celsius. Vaak veel zon waardoor uit de wind de gevoelstemperatuur nog hoger ligt. ‘s Nachts kan de temperatuur wel dalen tot net rond het vriespunt.
Het gemakkelijkst is vliegen op Sevilla, een klein vliegveld net iets zuidelijker in Spanje. Wanneer je op tijd boekt kun je al een retourvlucht hebben rond de €100. Een auto kun je al huren voor zo’n €15 per dag. Dus de reiskosten vallen reuze mee. Hier kun je het zo duur en goedkoop maken als je zelf wilt. Van een eenvoudige maar nette caravan tot een luxe huis met zwembad en alles daar tussen. Alle hengelsportmaterialen zijn aanwezig, dus wat end-tackle of wat kunstaas in de koffer en je bent klaar om te gaan!
TESTVISSERS
Half februari is het zo ver, twee roofvistoppers, Martijn van Hurck en Yair Jelmer Nauta zullen drie dagen bij ons in Spanje komen vissen op snoek, snoekbaars en black bass. Helaas is er niet veel tijd maar drie dagen (test)vissen moet toch garant kunnen staan voor een hoop plezier en vis.
Omdat ik ook nog niet heel bekend ben in deze omgeving en ik wel een aantal stekken kende maar het water enorm groot en uitgestrekt is, had ik besloten om voor twee dagen een Spaanse gids in te huren met extra boot. Plan was om een dag op Orellana en een dag op Embalse de Garcia Sola met hem te vissen. Een meer met grote snoekbaars en black bass. Tevens een water waar ik nog nooit geweest ben. Dus handig om gelijk een kenner mee te hebben.
Maar voor het zover is gaan we eerst zelf een dagje op pad. Ik weet een aantal goede stekken en we vangen al snel snoek en snoekbaars. Ook de eerste black bass wordt gevangen. Wel valt het op dat de meeste vis verticalend bij de bodem gevangen wordt, terwijl de Spanjaarden altijd werpend op half water vissen.
Martijn werpt op een gegeven moment met een ondiep lopende jerkbait waar het 20 meter diep is. Eerst denk ik nog, verspeelde moeite. Maar nog geen vijf worpen later klapt er een enorme snoek door de oppervlakte boven op de jerkbait, waarna de snoek gelijk met het kunstaas de diepte in duikt. Helaas schiet hij na enkele minuten los. Op de visvinder zagen we tegelijkertijd een signaal van wel twaalf meter diep omhoog komen en weer de diepte in gaan. Het kan haast niet anders als dat dit de snoek was die op de jerkbait klapte.
PLANER BOARDS
Zo vissen we nog een aantal plekken af die dag waarbij we overal wel een visje vangen. Toch hebben we de echt grote vissen nog niet gevangen. Martijn en Yair moeten lachen om mijn reels. Met werpen maken ze het geluid van een slecht geoliede koffiemolen die zijn beste tijd gehad heeft. Ze zijn tenslotte ook al meer dan tien jaar oud.
Tegen het vallen van de avond besluiten we om terug te trollen. Ik heb er weinig vertrouwen in omdat we over 30 meter diep water varen. Ik kan me niet voorstellen dat snoek daar zo midden op het water wat te zoeken heeft. Maar ja, we moeten toch naar huis. Yair heeft planer boards mee, dus waarom niet proberen?
Het duurt nog geen vijftien minuten wanneer ik midden op de plas een grote wolk met aasvis zie tussen de 15 en 25 meter diep. Rond die aaswolk enkele grotere symbolen. Het zal toch niet? Nadat de boot de wolk is gepasseerd en we inschatten dat het kunstaas nu ter hoogte is van de wolk, klapt er ineens een hengel krom. Yes! Terwijl Martijn en ik de hengels indraaien die uitstaan drilt Yair de snoek op z’n gemakje. Mooie vis van net onder de meter. Met meer dan 40 vissen in de boot is de dag nu helemaal geslaagd! Natuurlijk gaan we een lekker hapje uit eten en op tijd naar bed. De Spaanse gids pikt ons morgenochtend op in de tuin.
BIG FISH TIME
De volgende ochtend gaan we met twee boten op pad. Yair en Martijn bij mij in de boot, terwijl Ressie en kennis Calli bij de gids opstappen. We ‘vliegen’ gelijk naar de hoger gelegen delen van het meer. Daar beginnen we te werpen voor black bass. Op onze fishfinder zien we de vis diep liggen.
Ik besluit dan ook te beginnen met verticalen, terwijl Yair en Martijn net als de gids de kanten afwerpen. Na nog geen tien minuten zie ik wat lullige tikjes op mijn afgesteunde hengel. Ik gok een kleine black bass of wat steentjes op de bodem en nonchalant pak ik de hengel uit de steun waarna hij direct dubbelklapt. Hmmm, big fish!
Na een dril van zeker vijftien minuten, waarbij de vis meermaals van half water weer naar 20 meter diep zwemt en alles van mijn Berkley Spidercast stokje vraagt, krijg ik de vis eindelijk richting de oppervlakte. Vanuit het diepe heldere water zie ik de bak al naar boven komen. Yes, een dikke snoek! De vis wordt snel door Yair aan boord gepakt. Dikke meter+ maar ook moddervet. Zo zien we ze graag.
We blijven deze plek wat afvissen en ook Yair krijgt een beuk op zijn jerkbaithengel. Boeeemmm. Zijn hengel slaat krom en de vis duikt het diepe in. Na een minuut of vijf komt de vis van de bodem af richt in de oppervlakte. En dan veert de hengeltop recht. Shit, shit, shit, losser. En dat terwijl we de vis net zagen. Wat een bak. Maar ja, het zijn altijd de bakken die je verspeelt en nooit de kleinere vissen.
We doen die dag met de gids nog verschillende plaatsen aan en vangen overal nog snoeken, snoekbaars en black bass. Helaas zitten er geen topvissen meer bij, maar we hebben lol zat, heerlijk zonnig weer en in de luwe plekken voelt het wel als 20 graden plus. We komen thuis met een rood gebakken kop van de zon. Rozig als het maar kan. Tijd om te eten en te slapen.
EMBALSA DE GARCIA SOLA – Dag 3
Dag 3 gaan we naar een nieuw water voor mij: Embalsa de Garcia Sola. Dit 3550 hectare grote water is iets kleiner dan Orellana, maar meer begroeid aan de oevers. Meer eilandjes en een totaal andere aanblik dan Orellana. Het sfeertje is goed, nu de vis nog. Helaas wordt het een moeilijke dag. Ressie vangt al snel de eerste snoekbaars. De vis is beduidend groter dan de snoekbaarzen van gister. Maar daarna valt het stil bij ons.
Yair zit vandaag bij de gids aan boord en ik heb Martijn en Res mee. Ook zij vangen niets. We verkassen veel. Even vinden we een diepe baai met veel aasvis onder onze boot. We krijgen een paar aanbeetjes, vangen enkele kleine vissen, maar de gids wil door. Van plek naar plek, weinig tot geen vis.
Het water is beduidend troebeler hier op Garcia Sola. Af en toe zien we een dikke snoek naast de boot aan de oppervlakte draaien maar niets pakt het kunstaas. Niet bij ons en niet bij de gids. Uiteindelijk komen we op een plek waar we nog enkele snoekbaarzen weten te vangen. Op een moment staan Martijn en Res zelfs tegelijk met een kromme hengel. Beide een snoekbaars. Maar het was een taaie dag. Wederom lekker in het zonnetje, maar we hadden toch ook op meer gehoopt.
ZE KOMEN OP ZEKER TERUG!
Aangezien Yair en Martijn de volgende dag rond 13.00 uur moeten vertrekken is er weinig vistijd meer op de laatste dag. Martijn besluit om zijn tijd te gebruiken om rustig in te pakken terwijl Yair nog wel een drietal uurtjes het water op wil. De laatste drie uurtjes vangen we met zijn tweeën nog zestien vissen. Het was te kort, veel te kort. Maar ze hebben genoten. En ik ook. Mooie foto’s kunnen maken, heftige drils gehad, veel vis gevangen, maar helaas bleven de grote dames, de 110+ snoeken buiten ons zicht. Daar zullen ze dus echt een keertje voor terug moeten komen!
Yair en Martijn moeten helaas vertrekken, maar laten nog een paar mooie stukken kunstaas achter. Ook krijg ik het advies om toch te kijken voor enkele nieuwe(re) hengels en reels. Ik heb hierop de firma Pure Fishing, importeur van onder andere Abu, Berkley, Mitchel, Fenwick en vele andere roofvismerken een mailtje gestuurd voor een pakket nieuw (roofvis)materiaal. Dan weet ik zeker dat het daar in ieder geval niet aan zal liggen. Ze komen terug, dat is zeker.
Wordt vervolgd! Meer info op: www.devissendehollander.nl
FILMPJE
